ఎందుకో ప్రపంచం
వింతగా తోస్తున్నది
దృష్టి లోపం లేకున్నా....
అంతా మసక మసకగా
గజిబిజిగా కన్పిస్తున్నది
అందమయిన కళ్ళు
చూసేవన్నీ నమ్మలేకపోతున్నాయి
చూసినకళ్ళు- చెప్పేందుకు
నోరులేక కుళ్ళుకుంటున్నాయి.......
చెప్పగలిగిన పెదాలేమో
కళ్ళులేవని నొచ్చుకుంటున్నాయి
మనసులోని మాటలు
పెదాలని దాటి రానంటూ
దోబూచులాడుతున్నాయి....
అన్నీ వినే గడుసరి చెవులు
కళ్ళ చాటునుండి చిత్రాలు
విచిత్రాలు చూసి
విపరీతాలు వినీ వినీ
దద్దరిల్లి మొద్దుబారిపోయాయి........
ఇన్నిటికీ మూలమైన గుండె
అన్ని భావాల్ని అందుకొని
దేనిచేతా బుద్ధిగా పనిచేయించలేక ,
చెప్పుకొనే దిక్కులేక
లబ్బుడబ్బు మంటూ
ఒంటరి పోరాటం సాగిస్తోంది...
బదులులేని ప్రశ్నలు ప్రతిక్షణం
కుప్పలు కుప్పలుగా
పుట్టుకొస్తుంటే ........
గుండెబరువు పెంచేస్తుంటే....
నోరువిప్పలేక, ఏమీ చెప్పలేక
కొట్టుమిట్టాడుతోంది మూగ మనసు
లోలోని స్థైర్యం ఆపద్బాంధవునిలా
ముందుకొచ్చి,
హృదయపు ఆవేదన ఆలకించి
’ఉందిలే మంచికాలం
ముందుముందునా’ అంటూ
భరోసా ఇస్తున్నా..... ......
ఎందుకో నమ్మబుద్ధి కావట్లేదు..
కాలం చెప్పే సమాధానం కోసం
వేయి కళ్ళతో ఎదురుచూస్తున్నాను
నన్ను నేను కొత్త కోణంలో
ఆవిష్కరించుకోవాలనుకుంటున్నాను
ఏది ఏమైనా నానైజాన్ని
కొనసాగించుకోవాలనుకుంటున్నాను.........
2 కామెంట్లు:
మీరు కవితలు కూడా వ్రాస్తారా!
మరీ బహుముఖ ప్రజ్ఞాశాలి అన్నమాట.
కవిత బాగుంది.
కవిత బాగుంది.
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి