ప్రతి అడుగూ ఓ ప్రశ్నే…

 

 

ఎన్ని సాధించినా, ఎంత ఎదిగినా

అప్పుడప్పుడూ

నీలో ఒదగలేనంటుంది వెర్రి మనసు .

యాంత్రిక జీవనానికి పుట్టుబానిసవనీ

గుండెలేని భావాల గూడువౌతున్నావనీ

నిర్జీవంగా పడిఉన్న మనసు

అప్పుడప్పుడూ నిన్ను ధిక్కరిస్తుంది

మళ్ళీ నన్ను బతికించమంటూ

బ్రతిమాలుకుంటుంది

 

నిలకడలేని ఆలోచనలు

నిలబడలేని సిద్ధాంతాలమధ్య

మనసంతా అయోమయం ఆవరిస్తుంది.

ఉప్పెనలాంటి అసహనం పెల్లుబికి వస్తూ

ఉన్న ఒక్క నాలుకని

నియంత్రించుకోలేకపోతే,

తోచినట్టు దాన్ని ఆడనిస్తే

లెక్కలేనన్ని నాలుకలు ఒక్కసారిగా

ఎగబడి మీదపడి దాడి చేస్తాయి,

నిన్ను  మింగేస్తాయి

 

ప్రపంచాన్ని చూసేందుకు

నీకున్నది రెండే రెండుకళ్ళు

ఆ కళ్ళు మసకబారితే

దిక్కు తోచని  తరుణంలో

పొరపాటున దారితప్పితే పెడదారిన పడితే

ప్రతిక్షణం అదేపనిగా

నిన్ను పరిశీలించే ఎన్నెన్నో కళ్ళు

శూలాలై పొడిచేందుకు సిద్ధమౌతాయి.

 

 

అభిమానాలు అనుబంధాలు

అమృతప్రాయాలు

అన్ని రోగాలను శమింపజేసే ఔషథాలు

అనుక్షణం వాటిని వెంటపెట్టుకో

నీ ప్రయాణం లో తోడై వచ్చే బంధాలని

పవిత్రంగా కాపాడుకో

నిన్ను నువ్వుగా నిలబెట్టుకో

 

 

చూసే చూపు పలికే పలుకు

హృదంతరాలకి బదులిచ్చుకుంటూ

జాబిల్లి కురిపించే వెన్నెలలా

స్వచ్చమైన గంగా ప్రవాహంలా

సాగిపోతుంటే

విశాలమైన మనస్సాగర తీరాన

ప్రశాంత స్నేహ సౌథాన

వెలకట్టలేని కోకిల గానాలుగా

బంధాలు  ఆనందాలు

కలకాలపు కానుకలౌతాయనీ

ఎనలేని సంపదలౌతాయనీ గుర్తుపెట్టుకో….

నీ బాటను వెలుగుబాటగా మలచుకుంటూ

నీ వెలుగును ప్రపంచానికి పంచుకుంటూ ధైర్యంగా మునుముందుకు సాగిపో……….